Μου κάνει εντύπωση πολλές φορές η ικανότητα κάποιων ανθρώπων να ψυχαγωγούνται με τον ίδιο τρόπο και με την ίδια προσωπική ευχαρίστηση με τελείως διαφορετικά και ανόμοια μεταξύ τους πράγματα. Είτε αυτά λέγονται μουσικές επιλογές, είτε κινηματογραφικές ταινίες, είτε ακόμη συναισθηματική συμπεριφορά και κοινωνικές προκαταλήψεις.
Μου φαίνεται αντικρουόμενο και άκρως διχαστικό να χαίρεσαι, να χαμογελάς, να περηφανεύεσαι, να αντιλαμβάνεσαι, να συγκινείσαι με καταστάσεις τόσο αντίθετες μεταξύ τους. Μου φαίνεται αρνητικό για το σύγχρονο άνθρωπο να κάθεται πάνω στη γέφυρα που ενώνει τις δύο όχθες και να μη αποφασίζει σε ποια από τις δύο θα πρέπει να κατέβει. Είναι αρνητικό για το σημερινό άνθρωπο να μεταβάλλει τα συναισθήματα του ανάλογα με το τι του προσφέρουν και να επιτυγχάνονται τα ίδια αποτελέσματα με κάθε πνευματική και υλική τροφή που του δίνεται.
Το να είσαι ανοιχτός σε κάθε επιρροή είναι διαφορετική συνθήκη από το να μην είσαι ικανός να αξιολογήσεις τις διαφορές στην αξία και την ποιότητα όλων των ερεθισμάτων γύρω μας. Και το να μπορείς να ψυχαγωγηθείς με τα πάντα χωρίς διαχωρισμό σε κατατάσσει στην ομάδα των ανθρώπων σαν τους περισσότερους, όμοιους, χωρίς προσωπικό στίγμα, χωρίς μέτρο διάκρισης των καταστάσεων. Ένα μεγάλο σακί από τσουβάλι στο οποίο χωράει κάθε είδους απόλαυση η οποία άφιλτρη και χωρίς προηγούμενη αξιολόγηση τοποθετείται με στρατηγικό τρόπο μέσα. Ένα χωνευτήρι άξιων και ανάξιων συναισθημάτων, ερεθισμάτων, αντιλήψεων και συμπεριφορών.
1 σχόλιο:
Ποσο σπουδαια ειναι η αναζητηση της ποιοτητας και ποσο ασημαντη η περιδινηση στην καθημερινη αδιαντροπη ποσοτητα...
Δημοσίευση σχολίου