Σήμερα το μεσημέρι απόκτησα επιτέλους το καινούργιο Live CD/DVD των R.E.M. Aπό τη στιγμή που γύρισα το ακούω συνέχεια και αισθάνομαι ότι βρίσκομαι κι εγώ στο συναυλιακό χώρο στο Δουβλίνο.
Θυμάμαι ήταν το 1991 όταν πρωτοάκουσα στο ραδιόφωνο το Losing my Religion και από εκείνη τη στιγμή και μετά αυτό το συγκρότημα χαρακτηρίζει τις ξένες μουσικές επιλογές μου. Θυμάμαι την ανατριχίλα που ένοιωσα κάθε που άκουγα το μαντολίνο ώρες ατελείωτες, στο ραδιόφωνο, με την κασέτα στο χέρι να παίζει το ίδιο τραγούδι ξανά και ξανά. Με τα ακουστικά στο αυτί ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου, τα μοναχικά βράδια συντοφιά με το αγαπημένο μου τραγούδι. Και πίσω γύρισμα η κασέτα και πάλι από την αρχή "Οhh life is bigger".
Kαι μετά η αναζήτηση της ιστορίας των REM, το παρελθόν που ήμουν μικρός για να το ανακαλύψω τότε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Και άρχισα μια αναζήτηση σε βινύλλιο όλων των παλιών δίσκων τους. Και ένα μαγαζάκι κάπου στην Παύλου Μελά πραγματοποιούσε κάθε μου επιθυμία και μήνα με το μήνα μου έγινε γνώριμο όλο τους το παρελθόν. Είχα αποκτήσει κάθε δισκογραφική τους δουλειά κάτι που συνεχίζεται μέχρι και τώρα.
Σε πόσα ταξίδια, σε πόσους έρωτες, σε πόσα όνειρα δε με έχουν συντροφεύσει.
Και σήμερα το όνειρο συνεχίζεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου