Και αν ερχόταν κάποιος σε αυτόν τον κόσμο με τρόπο θαυματουργό, ανεξάρτητος και αυτόνομος, μια ιδιόρρυθμη μονάδα, θα μπορούσε δικαιολογημένα να κρίνει τον κρατικό μηχανισμό σαν κάτι απρόσωπο και υπεράνω των ανθρωπίνων χαρακτηριστικών.
Μα όποιος ακολουθεί τους συνηθισμένους νόμους της φύσης δε δικαιούται να κρίνει την κρατική μηχανή, όποια μορφή και αν αυτή αποκτά, σαν κάτι μη συσχετιζόμενο με την ανθρώπινη φιλοδοξία, τον ανθρώπινο εγωισμό και τα ανθρώπινα ένστικτα. Όποιος από όλους εμάς έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον προέρχεται από ανθρώπους και δημιουργεί ανθρώπους, είναι ένα γρανάζι μέσα σε αυτή τη μηχανή του κράτους και έχει τη δική του συνεισφορά στην ομαλή λειτουργία και του παραμικρού ελάσματος.
Όποιος από εμάς κατακρίνει γενικολογώντας και αοριστολογώντας τον κρατικό μηχανισμό, δύο απλές λέξεις, που δεν έχουν υλική υπόσταση, λησμονεί άθελα ή εκούσια ότι το κράτος αποτελείται από ανθρώπους, από τους γείτονες, τους φίλους, τα οικεία μας πρόσωπα. Τα λάθη στις δημόσιες υπηρεσίες, οι παραλείψεις των κυβερνήσεων, η ανευθυνότητα του συστήματος υγείας, η αδιαφορία του συστήματος εκπαίδευσης έχει τη βάση τους στα αρνητικά γνωρίσματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς και τις συνέπειες τους σε ανθρώπους που δεν έχουν το κουράγιο, τη δύναμη και την αντικειμενικότητα να κρίνουν τον πραγματικό υπεύθυνο. Τον άνθρωπο του περιβάλλοντός τους πίσω από τον γενικόλογο όρο κρατικός μηχανισμός.
Δεν υπάρχει κρατικός μηχανισμός που λειτουργεί ανεξάρτητος. Υπάρχουν άνθρωποι που τον αποτελούν και οι οποίοι σκέφτονται, μοχθούν, δρουν εγωιστικά, απαξιώνουν, διαπλέκονται, ληστεύουν, προσφέρουν. Όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά αναμεμειγμένα σε ένα μεγάλο καζάνι και η γεύση, το άρωμα, το χρώμα του αποστάγματος χαρακτηρίζει αυτό που όλοι μας αποκαλούμε κρατικό μηχανισμό.
Η άσκηση κριτικής στην αόριστη έννοια κρατικός μηχανισμός κουκουλώνει ευθύνες και παγιώνει εγωιστικές συμπεριφορές. Η άσκηση κριτικής στον άνθρωπο-μονάδα αυτού του μηχανισμού, είναι μια πράξη ευθύνης και υπεύθυνης συμμετοχής στα κοινά. Επιφέρει τιμωρία στους πραγματικούς ενόχους και λειτουργεί σαν οδηγός για μια κοινωνία όπου ο καθένας θα αντιλαμβάνεται με ωριμότητα τις υποχρεώσεις και το ρόλο του.
Η ευθύνη των ανθρώπων, η τιμωρία των ανθρώπων, το όφελος της ανθρωπότητας.
Μα όποιος ακολουθεί τους συνηθισμένους νόμους της φύσης δε δικαιούται να κρίνει την κρατική μηχανή, όποια μορφή και αν αυτή αποκτά, σαν κάτι μη συσχετιζόμενο με την ανθρώπινη φιλοδοξία, τον ανθρώπινο εγωισμό και τα ανθρώπινα ένστικτα. Όποιος από όλους εμάς έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον προέρχεται από ανθρώπους και δημιουργεί ανθρώπους, είναι ένα γρανάζι μέσα σε αυτή τη μηχανή του κράτους και έχει τη δική του συνεισφορά στην ομαλή λειτουργία και του παραμικρού ελάσματος.
Όποιος από εμάς κατακρίνει γενικολογώντας και αοριστολογώντας τον κρατικό μηχανισμό, δύο απλές λέξεις, που δεν έχουν υλική υπόσταση, λησμονεί άθελα ή εκούσια ότι το κράτος αποτελείται από ανθρώπους, από τους γείτονες, τους φίλους, τα οικεία μας πρόσωπα. Τα λάθη στις δημόσιες υπηρεσίες, οι παραλείψεις των κυβερνήσεων, η ανευθυνότητα του συστήματος υγείας, η αδιαφορία του συστήματος εκπαίδευσης έχει τη βάση τους στα αρνητικά γνωρίσματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς και τις συνέπειες τους σε ανθρώπους που δεν έχουν το κουράγιο, τη δύναμη και την αντικειμενικότητα να κρίνουν τον πραγματικό υπεύθυνο. Τον άνθρωπο του περιβάλλοντός τους πίσω από τον γενικόλογο όρο κρατικός μηχανισμός.
Δεν υπάρχει κρατικός μηχανισμός που λειτουργεί ανεξάρτητος. Υπάρχουν άνθρωποι που τον αποτελούν και οι οποίοι σκέφτονται, μοχθούν, δρουν εγωιστικά, απαξιώνουν, διαπλέκονται, ληστεύουν, προσφέρουν. Όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά αναμεμειγμένα σε ένα μεγάλο καζάνι και η γεύση, το άρωμα, το χρώμα του αποστάγματος χαρακτηρίζει αυτό που όλοι μας αποκαλούμε κρατικό μηχανισμό.
Η άσκηση κριτικής στην αόριστη έννοια κρατικός μηχανισμός κουκουλώνει ευθύνες και παγιώνει εγωιστικές συμπεριφορές. Η άσκηση κριτικής στον άνθρωπο-μονάδα αυτού του μηχανισμού, είναι μια πράξη ευθύνης και υπεύθυνης συμμετοχής στα κοινά. Επιφέρει τιμωρία στους πραγματικούς ενόχους και λειτουργεί σαν οδηγός για μια κοινωνία όπου ο καθένας θα αντιλαμβάνεται με ωριμότητα τις υποχρεώσεις και το ρόλο του.
Η ευθύνη των ανθρώπων, η τιμωρία των ανθρώπων, το όφελος της ανθρωπότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου