ΑΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

Πραγματικά με σοκάρει κάθε φορά η δολοφονία κάθε πολιτικού άνθρώπου ανεξαρτήτου αιτιολογίας και σκοπιμότητας. Και τα ίδια συναισθήματα ένοιωσα προχτές όταν άκουσα για τη δολοφονία της Μπούτο. Μιας αμφιλεγόμενης μεν προσωπικότητας μα που αυτό δεν της αφαιρεί το δικαίωμα να ξαναεκλέγεται και να κρίνεται, σε μία χώρα που συνομιλεί με τις δυτικές κυβερνήσεις και έχει θέση στα διεθνή κέντρα των αποφάσεων.

Οτιδήποτε και αν έχουν να τις προσάψουν, η δολοφονία δεν ατιμάζει την ίδια μα τους φανατικούς, αμόρφωτους και θρησκόληπτους εγκληματίες που πήραν αυτή την απόφαση. Αυτούς που το χαμηλό επίπεδο νοημοσύνης τους καθοδηγείται από θρησκευτικές υστερίες και λειτουργεί σαν πρόσφορο έδαφος για να δημιουργούνται όργανα εκτέλεσης, κάτι που λειτουργούσε από πάντα και θα λειτουργεί μέχρι το τέλος της ανθρωπότητας. Ευθύνες λοιπόν έχουν και όσοι κυβέρνησαν τη χώρα (μηδενώς εξαιρουμένου και συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της οικογένειας της Μπούτο) οι οποίοι άφησαν εκούσια την καλλιέργεια αυτού του χαμηλού νοητικού επιπέδου, την ανύπαρκτη παιδεία και το θρησκευτικό φανατισμό για να εξυπηρετήσουν δικά τους ωφέλη όποτε κάτι τέτοιο το είχαν ανάγκη. Πολύ πιο εύκολα κρύβεις σκάνδαλα, εξουσιάζεις, και διοικείς κάποιον ο οποίος δεν έχει την κατάλληλη κρίση. Πολλές φορές όμως αυτά τα χέρια που κάποτε όπλιζες θα γυρίσουν το πιστόλι απέναντί σου.

Ευθύνες έχει η διεθνής πολιτική σκηνή η οποία ενώ γνώριζε τον κίνδυνο δολοφονίας της Μπούτο δεν έλαβε τα απαραίτητα μέτρα για να την προστατέψει. Ευθύνες έχει και διότι συνομιλούσε τόσα χρόνια με δικτάτορες προκειμένουν να εξυπηρετηθούν τα προσωπικά της ωφέλη.

Τώρα θυμήθηκαν τη δημοκρατία στο Πακιστάν, μα δυστυχώς αυτή ξεχάστηκε εδώ και πολλά χρόνια δεμένη χειροπόδαρα και αφήνοντάς την ελέυθερη αποφάσισε να λύνει τα προβλήματά της με δολοφονίες και εγκήματα.

Τόσοι πολύ φταίχτες σε αυτήν την πολιτική δολοφονία μα κανένας και πάλι δε θα αναλάβει τις ευθύνες του.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ...ΣΗΜΑΙΝΕΙ

Αυτές τις ημέρες που γιορτάζουμε τη γέννηση του Χριστού ότι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα μας, υπάρχουν κάποια πανανθρώπινα μηνύματα μπροστά στα οποία κανένας δε θα έπρεπε να κλέισει τα μάτια του και να προσπεράσει. Και πραγματικά γιορτή για κάθε χριστιανό δε θα έπρεπε να είναι μόνο η γαλοπούλα στο τραπέζι, τα κάλαντα, η συγκέντρωση της οικογένειας, η αποχή από τη δουλιά, η ευκαιρία να ενδράμουμε σε ένα εξοχικό μέρος στην άκρη του κόσμου.

Για να γιορτάσουμε πραγματικά τη γέννηση του Χριστού και να του αποδώσουμε τις τιμές που του αναλογούν ανάλογα με τα λόγια του και τον τρόπο ζωής του το εορταστικό αυτό περιτύλιγμα θα έπρεπε να έχει μέσα του την ουσία της ζωής μας και μερικά βασανιστικά ερωτήματα και παρατηρήσεις

Θα έπρεπε λοιπόν να αναρωτηθούμε και να παρατηρήσουμε:

Όλους αυτούς που ζούνε σε ετοιμόρροπα σπίτια, παλιά, ανθυγεινά, ανήλια, μια ολόκληρη οικογένεια με χαμόγελα παγωμένα και ελπίδα στηριζόμενη στο πουθενά

Όλους αυτούς που γιορτάζουν με χρήματα άλλων γιατί δε μπόρεσαν να βρούνε μια δουλειά τη χρονιά που πέρασε η απωλήθηκαν άδικα και νοιώθουν ξεχαρβαλωμένες μαριονέτες

Όλους αυτούς που βρίσκονται σε ένα κρεβάτι, ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, γεμάτοι αναμνήσεις από το παρελθόν και αγωνία για το μέλλον

Όλους αυτούς που ενώ παιδιά είναι ακόμη έχουν ήδη δεχτεί τα σκληρά χτυπήματα μιας απάνθρωπης κοινωνίας στα τρυφερά τους σώματα

Όλες τις γυναίκες οι οποίες με έλλειψη θάρρους περιμένουν το γυρισμό του μεθυσμένου άντρα σπίτι και το ψυχικό και σωματικό βιασμό τους

Όλους εκείνους που αυτές τις ημέρες ζούνε στα παγκάκια των πόλεων υπεύθυνοι είτε όχι αυτής τους της κατάληξης

Όλους αυτούς οι οποίοι εξαρτημένοι από ουσίες περιμένουν μια σωτηρία, ένα δυνατό χέρι να τους τραβήξει από το βούρκο στον οποίο έχουν κυλήσει

Όλους εκείνους που δουλεύουν ώρες ατελείωτες στις πιο άθλιες συνθήκες για να κερδίσουν άπλά ένα κομμάτι ψωμί την ημέρα

Όλους εκείνους που με ρίσκο για τη ζωή τους, μέσα από απέραντη ταλαιπωρία και εκμετάλλευση αφήνουν τη χώρα τους αναζητώντας μια δεύτερη ευκαιρία κάπου αλλού

Όλους εκείνους που συντροφιά τους έχουν μόνο παλιές αναμνήσεις και δεν υπάρχει ένας άνθυρωπος να τους πει τα κάλαντα, να τους σφίξει το χέρι, να τους προσφέρει ένα γλύκισμα

Όλους εκείνους οι οποίοι θα ήθελαν να αλλάξουν πολλά στη ζωή τους έχουν μετανοιώσει για τα λάθη τους, μα η κοινωνία δε τους προσφέρει μια δεύτερη ευκαιρία

Όλους εκείνους που για να φάνε λίγο ψωμί προσφέρουν το σώμα τους και τη ψυχή τους σε χορτασμένους κοιλαράδες του αναπτυγμένου κόσμου

Κάθε γυναίκα, άντρα και παιδί, που δε χαμογελάει

Όχι γιατί παρατηρώντας και αναρωτούμενοι θα αλλάξει κάτι, μα γιατί πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι ζούμε σε μια άνιση, άδικη και σκληρή κονωνία και όλοι από τις προσπάθειες που δύναται ο καθένας να κάνει πρέπει να γεννήσουμε το χριστό και τα μηνύνατά του μέσα μας.

Έτσι πρέπει να γιορτάσουμετα χριστούγεννα, έτσι θα ήταν αντάξιός του ο εορτασμός.

ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ

Ποτέ δε θεώρησα ότι κάποιος μπορεί να κρίνεται χωρίς αποδείξεις. Θεωρώ τις ενδείξεις ανολοκλήρωτο και ατελές κριτήριο προκειμένου να αποδοθούν ευθύνες και υπευθυνότητες. Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να είναι αθώος μέχρι τη στιγμή που θα αποδειχτεί η ενοχή του.

Από να δίνεται στον καθένα το δικαίωμα να υπερασπίσει τον ευατό του όμως μέχρι το σημείο να μαζεύονται έξω από τα δικαστήρια πλήθος ανθρώπων για να υπερασπιστούν ένα πιθανό βιαστή και εγκληματία απλά και μόνο επειδή τυγχάνει να είναι παπάς έχει μεγάλη διαφορά.

Δε μπορούσα να πιστέψω, δεν ήθελα να παραδεχτώ αυτό που έβλεπα, ίσως και δεν ήθελα να πιστέψω την εικονα που αντίκρυζα στα δελτία των ειδήσεων όταν έμαθα για ένα πλήθος ανθρώπων οι οποίοι χωρίς να γνωρίζουν τίποτα για την υπόθεση της παιδεραστίας, της μαστροπίας και των βιασμών, χωρίς να έχουν αίσθηση του τι πράττουν εκείνη τη στιγμή προέτρεπαν έναν κατηγορούμενο για βιασμό παπά να κάνει κουράγιο και υπομονή.

Και αναρωτιόμουν αν όλοι αυτοί είχαν εγγόνια, αν όλοι αυτοί είχαν παιδιά πώς μπορούν να είναι τόσο σίγουροι και να παίρνουν τόσο απροκάλυπτα το μέρος του παπά χωρίς να αισθάνονται μέσα τους την αμφιβολία να τους πνίγει, χωρίς να φαντάζονται έστω και με αηδία τα γεννητικά όργανα του ανδρός στα σώμα των αθώων ψυχών. Δε λέω ότι ο παπάς είναι φταίχτης, αυτό θα αποδειχτεί από τη δικαιοσύνη αλλά μόνο και μόνο οι ενδείξεις θα έπρεπε να σε κάνουν να κρατάς μια ουδέτερη θέση ειδικά σε ζητήματα τόσο σημαντικά, ζητήματα άκρως ποινικά και κακουργηματικά.

Αν η θρησκεία έχει τέτοιους υποστηρικτές προτιμώ να απέχω. Αν αυτός είναι ο παράδεισος προτιμώ την κόλαση. Σαν την κόλαση που έζησε όλο αυτό το χρονικό διάστημα εκείνη η αθώα ψυχή. Δεν επιζητώ την καταδίκη οποιουδήποτε χωρίς αποδείξεις μα επιζητώ και απαιτώ αυτοσυγκράτηση από όλους όσους παίρνουν το μέρος κάποιου για προσωπικούς και θρησκευτικούς λόγους, βιαστικοί πριν η διαδικασία αρχίζει να ξετυλίγεται και αποδοθούν ευθύνες όπου αναλογούν.

Αδυνατώ να εξηγήσω το ποιόν, τη ψυσική υπόσταση, τη λογική και την κρίση όλων αυτών των ανθρώπων που για να υπερασπιστούν τη θρησκεία τους φτάνουν στο σημείο να υποβιβάζουν τα ανθρώπινα ιδανικά τους.

ΠΡΩΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ

Ήταν ένα τόσο όμορφο πρωινό το χθεσινό. Τράβηξα την κουρτίνα δειλά δειλά και δεν απογοητεύτηκα από αυτό που ανέμενα να αντικρύσω. Μία κάτασπρη πόλη, ένα απαλό άγγιγμα λευκό και καθάριο να σκεπάζει κάθε ανθρώπου τη δυστυχία, σαν απαλό χάδι προστατευτικού γονέα. Μια αρμονία, μια γαλήνη στην ηρεμία και ησυχία του πρωινού. Ήταν τόση η ησυχία που άκουγα το χιόνι να πέφτει στις σκεπές των σπιτιών και στα τζάμια των αυτοκινήτων.

Απο μακριά έβλεπα μια καμινάδα να αφήνει απαλά το μαγευτικό της καπνό, στου ουρανού την αγκαλιά και μικρά πουλιά να σπάνε τη μονοτονία του λευκού πετώντας με ορμή στον αέρα.

Ο ουρανός κάτασπρος, να ρίχνει απλόχερα περίσσια τις μπογιές του στης γης το πονεμένο έδαφος, στης γης το πικραμένο και τόσο ταλαιπωρημένο χώμα. Και σκεφτόμουν πώς καταστρέφουμε σιγά σιγά ότι μας δημιούργησε, πώς καταστρέφουμε σιγά σιγά το ίδιο μας το σπίτι, έναν ολόκληρο πλανήτη που τόσο ευγενικά μας φιλοξενεί.

Μα οι σκέψεις αυτές ήταν τόσο πικρές για τη μαγεία που ζούσα και πίστεψα για λίγο πως πρέπει να τις βάλω στην άκρη, να γευτώ τη στιγμή, να αφεθώ στο τώρα.

Μα αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο λάθος; Όλοι ζούμε για το τώρα και ξεχνούμε το αύριο, περπατάμε στους δρόμους της ζωής μας και ας ανοίγονται πίσω χαντάκια έτσι ώστε κανένας από όσους μας ακολουθούν να μπορέσουν κάποτε να πατήσουν. Οι σκέψεις ήταν τόσο απαισιόδοξες, που απλά κούνησα αρνητικά το κεφάλι και δειλά τραβήχτηκα μέσα στο δωμάτιο, κλείνοντας τις κουρτίνες στην έρημη και προδομένη φύση.

10-12-2007

07:45 Και έφτασε η ώρα που θα γινόταν επιτέλους η πρώτη μου γνωριμία μαζί του. Αμηχανία, χαρά, ευτυχία, δεν το πίστευα ότι το μικρό ανθρωπάκι που κρατούσε η μαία στην αγκαλιά της, ροδαλό με το στόμα του ορθάνοιχτο να κλαίει ήταν ο γιος μου. Είχα την αίσθηση ότι κοιτούσα κάτι ξένο, κάποιου οικείου προσώπου το παιδί, μα ήταν το δικό μας απόκτημα, η δική μας συνεισφορά στη διατήρηση του ανθρώπινου γένους, η δική μας νίκη επί του θανάτου.

Το παρακολούθησα να το καθαρίζουν και τα συναισθήματα ήταν τόσο μπερδεμένα, και πίστευα και αμφέβαλλα για όσα έβλεπα. Και όταν μου είπαν να το πάρω στην αγκαλιά μου πάγωσα, δεν ήξερα τι να το κάνω. Πάει στράφι η εμπειρία του χειρισμού παιδιών που απέκτησα με τη δουλειά, ένοιωθα πως δεν ήξερα καν πως να το πιάσω. Το κοιτούσα και ένοιωθα μια ζωή να απλώνεται μπροστά με όλες τις επιτυχίες και τις απογοητεύσεις, τις χαρές και τις λύπες που θα τη συνοδεύουν.

Η ευθύνη μεγάλη, μα οι ευθύνες είναι για εμάς τους ανθρώπους ευκαιρίες να αναμετριόμαστε με τους ευατούς μας, η ευθύνη είναι η κινητήριος δύναμη των πάντων και η ανάλειψη μιας τέτοιας ευθύνης είναι μια μοναδική ανθρώπινη εμπειρία.

Είμαστε έτοιμοι για μια νέα ζωή, έτοιμοι συναισθηματικά και συμπεριφορικά να στηρίξουμε ένα ανυπεράσπιστο ανθρωπάκι από το ξεκίνημα της δικής του διαδρομής μέχρι και τη στιγμή της τελευταίας μας ανάσας.

Καλό και άξιο ταξίδι γιε μου.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

ÿ Αύξηση των κονδυλίων για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ
ÿ Κατασκευή νέων σχολικών κτιρίων έτσι ώστε την επόμενη διετία να μην υπάρχει σχολείο που να λειτουργεί με διπλοβάρδια
ÿ Πραγματοποίηση του θεσμού του ολοήμερου σχολείου σε όλη την επικράτεια μέσα στην επόμενη διετία
ÿ Αναβάθμιση του ρόλου του συλλόγου των γονέων και κηδεμόνων. Εκλεγμένο προεδρείο στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς.
ÿ Δημιουργία ειδικής επιτροπής του υπουργείου παιδείας η οποία θα έχει αρμοδιότητα την επικοινωνία με τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων σε όλη την επικράτεια.
ÿ Διαχείριση των κονδυλίων για τις υποδομές των σχολείων από επιτροπές του κάθε δήμου. Αξιολόγηση του έργου των επιτροπών στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς από όλους του αντιπροσώπους των γονέων και κηδεμόνων του δήμου
ÿ Παρουσία ψυχολόγου σε κάθε σχολείο
ÿ Στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς αξιολόγηση των μαθητών από παιδο-ορθοπαιδικό, παιδο-οδοντίατρο, καρδιολόγο και φυσικοθεραπευτή
ÿ Αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας των θρησκευτικών
ÿ Κατάργηση της πρωινής προσευχής και των εικόνων με θρησκευτικό περιεχόμενο
ÿ Ενίσχυση του θεσμού των εργασιών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
ÿ Βιβλία σύγχρονα που να μελετώνται κριτικά
ÿ Εισαγωγή στα πανεπιστήμια χωρίς πανελλήνιες εξετάσεις βάση επιλογής και της πορείας στις 3 τάξεις του λυκείου. Αξιολόγηση σο 1ο εξάμηνο στο πανεπιστήμιο και με αποτυχία σε 2 εξεταστικές μεταγραφή σε άλλο κατώτερο από πλευράς βαθμολόγησης τμήμα της ίδιας κατεύθυνσης
ÿ Επιμήκυνση της εκπαιδευτικής χρονιάς σε όλα τα επίπεδα μέχρι τις αρχές Ιουλίου και έναρξη την 1η Σεπτεμβρίου
ÿ Δημιουργία ειδικών σχολείων σε όλη την επικράτεια ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε δήμου
ÿ Έναρξη της σχολικής ημέρας στις 8:30 και λήξη στις 16:00 το απόγευμα στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση


ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

ÿ Δια βίου εκπαίδευση των εκπαιδευτικών
ÿ Παρακολούθηση ειδικών σεμιναρίων για δασκάλους και καθηγητές στον τομέα της παιδικής και εφηβικής ψυχολογίας
ÿ Αύξηση του εισοδήματος των εκπαιδευτικών ανάλογα με τη προϋπηρεσία, τα προσόντα τους, την παρακολούθηση σεμιναρίων του καλοκαιριού και τη συμμετοχή τους στην ενισχυτική διδασκαλία με το μισθό σε καμία περίπτωση να μην είναι μικρότερος των 1200 ευρώ


ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ÿ Δημιουργία ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών οι οποίες να είναι προσβάσιμες για όλους τους μαθητές
ÿ Κίνητρα για τη δημιουργία σχολικής εφημερίδας
ÿ Ενισχυτική διδασκαλία
ÿ Συνελεύσεις κάθε μήνα του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων με ταυτόχρονη παρουσία των δασκάλων των τριών πρώτων τάξεων του δημοτικού και της 6ης δημοτικού
ÿ Εξετάσεις στην 6η δημοτικού για εισαγωγή στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση
ÿ Ειδικά προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας το καλοκαίρι για τους μαθητές που θα επαναλάβουν την 6η δημοτικού
ÿ Ξένη γλώσσα από τη 2α δημοτικού και πτυχίο πιστοποιημένο και αναγνωρισμένο από το κράτος
ÿ Δυνατότητα σε μέλος του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων να παρευρίσκεται στην αίθουσα μία ημέρα το μήνα χωρίς προειδοποίηση προς το δάσκαλο

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ÿ Δημιουργία ηλεκτρονικών βιβλιοθηκών οι οποίες να είναι προσβάσιμες για όλους τους μαθητές
ÿ Κίνητρα για τη δημιουργία σχολικής εφημερίδας
ÿ Ενισχυτική διδασκαλία
ÿ Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού προσωπικού από τους μαθητές στο τέλος της σχολικής χρονιάς
ÿ Επιλεγόμενα μαθήματα στο γυμνάσιο
ÿ Παρακολούθηση γενικών μαθημάτων από τις 8:30 έως τις 12:00 κάθε ημέρα και ειδικών μαθημάτων ανάλογα με την κατεύθυνση που θέλει να ακολουθήσει ο κάθε μαθητής από τις 12:00 μέχρι τις 16:00 και στις τρεις τάξεις του λυκείου

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ÿ Αξιολόγηση όλων των τμημάτων των ΑΕΙ και ΤΕΙ
ÿ Αυτοδιαχείριση των οικονομικών των πανεπιστημίων
ÿ Δημιουργία ισχυρών πανεπιστημίων τα οποία να έχουν τμήματα δημοφιλών σχολών μακριά από τα αστικά κέντρα
ÿ Κατάργηση του διαχωρισμού ανώτατης και τεχνολογικής εκπαίδευσης. Ανωτατοποίηση των τμημάτων των ΤΕΙ που δεν έχουν το αντίστοιχό τους στα ανώτατα ιδρύματα και κατάργηση όσων τμημάτων υπερκαλύπτονται από αντίστοιχα στα ΑΕΙ
ÿ Καθορισμός σύγχρονου προγράμματος σπουδών με διάλογο της πανεπιστημιακής κοινότητας, του υπουργείου και των αντιπροσώπων των φοιτητών
ÿ Κατάργηση των σημειώσεων και αγορά βιβλίων μέσα από μία μεγάλη λίστα, από την οποία κάθε φοιτητής θα αγοράζει αυτό που του αρέσει
ÿ Ενίσχυση οικονομική για αγορά βιβλίων σε φοιτητές των οποίων το οικογενειακό ειδόσημα είναι κατώτερο των 25000 ευρώ
ÿ Στα τελευταία εξάμηνα κάθε σχολής ενίσχυση των μαθημάτων επιλογής τα οποία θα προσφέρουν εξειδίκευση η οποία και θα αναγράφεται στο πτυχίο
ÿ Δημιουργία μεταπτυχιακών σπουδών από κάθε τμήμα

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΚΥΛΑ

Όταν αντικρύζεις παλιές φωτογραφίες σίγουρα ο χρόνος είναι αυτός που σου χαμογελάει και σου κλείνει με διάθεση το μάτι. Ο παιχνιδιάρης χρόνος ο οποίος περνάει από δίπλα σου γρήγορα χωρίς να ανταποκρίνεται στις διαθέσεις σου, τις ανάγκες σου και τα απεγνωσμένα καλέσματά σου να επιβραδύνει λίγο το ρυθμό του γιατί δεν προλαβαίνεις να ζήσεις και να χαρείς ταυτόχρονα.

Και αν μπορούσες να ζεις μέσα στο άγχος και την αγωνία τη μία ζωή για να χαρείς την άλλη, το πέρασμά του χρόνου θα ήταν κάτι αδιάφορο για σένα. Μα όταν η πίεση της ζωής σου στερεί ότι περισσότερο σε ευχαριστεί, ότι περισσότερο σε γεμίζει, εγκλωβισμένος κι εσύ στο ρυθμό που έχει πάρει η καθημερινότητα όλων, θα ήθελες να έχεις ένα μαγικό ραβδάκι και να ελαττώσεις την ταχύτητα με την οποία οι δείκτες των ρολογιών κοινούνται.

Η αγκαλιά, το χαμόγελο, η παρέα, ο έρωτας είναι η πραγματική ζωή και οι περισσότεροι τα έχουμε βάλει σε δεύτερη μοίρα για να επιτύχουμε ακαθόριστους στόχους. Θέλω κι εγώ να ζήσω όπως θέλω, να ζήσω ελεύθερος, να δουλέψω για εμένα και την οικογένειά μου, όχι εις βάρος τους.

Μακάριοι όσοι δάμασαν το χρόνο.