Μετά από κάποιες ημέρες βανδαλισμών σε σχολείο στο Παγκράτι άνοιξαν επιτέλους λένε κάποια στόματα και δόθηκαν ονόματα όσων είναι υπεύθυνοι για αυτήν την εικόνα που παρουσιάστηκε.
Και το ερώτημα είναι γιατί μονίμως τα στόματα μας είναι κλειστά;
Δε μας ενδιαφέρει τίποτα από όσα συμβαίνουν έξω από τη δική μας πόρτα, ούτε καν αυτά τα οποία επηρεάζουν τη ζωή μας. Δεν τα βλέπουμε αν δεν τα ζούμε άμεσα, τα αφήνουμε στο πέρασμα του χρόνου, αδιαφορούμε, είμαστε συγκεντρωμένοι στην προσωπική μας ευμάρια, στο δικό μας αγώνα χωρίς να υποψιαζόμαστε καν ότι οι αγώνες που γίνονται για δικαιώματα και υποχρεώσεις είναι αυτοί οι οποίοι θα εξασφαλίσουν ή θα εξαφανίσουν και τη δική μας πορεία.
Αδιαφορία σε όλα τα επίπεδα, αδιαφορία και φόβος μη ταραχθεί η βαλτώδης λίμνη στην οποία ζούμε, ακόρεστοι καταναλωτές και επικίνδυνοι συμφεροντολόγοι. Ο καθένας μας πίσω από τα παραθυρόφυλλά του, κοιτώντας με μελαγχολικό ύφος τη ζωή, μικρά περίεργα βλέμματα σε μια κοινωνία η οποία δε γνωρίζει που βαδίζει, κλεισμένοι στους ευατούς μας, να μας απασχολούν ακόμη και για τα παιδιά μας τα ανούσια, τα εγωιστικά και να τους προσφέρουμε χρηματική στήριξη σαν μέγιστη προσφορά, λες και ο γονέας είναι απλά ένας χορηγός.
Ας ανοιχτούμε στον άνθρωπο, ας κρίνουμε τον άνθρωπο, ας τιμωρήσουμε τον άνθρωπο, ας αγκαλιάσουμε τον άνθρωπο, ας συνομιλήσουμε με τον άνθρωπο, ας σώσουμε τον άνθρωπο.
4 σχόλια:
Εχω υποστηρηξει την ανωνυμη καταγγελια που μπορει να βοηθησει στην διελευκανση υποθεσεων ακραιων συμπεριφορων, ετσι ωστε καθε κινδυνος αντιποίνων να εκλειψει. Φυσικα η καταγγελια θα αποτελει παντα μια ενδειξη (οχι απαραιτητα αποδειξη)για την περαιτερω διερευνηση της καθε υποθεσης με σεβασμο των δικαιωματων ολων οσων εμπλεκονται.
Η αποδοχη της προτασης μου ειχε αποδοχη αλλά οχι οση, εγω τουλαχιστον, περιμενα.
Ποια ειναι η αποψη σου σε αυτο το θεμα;
Πιστευω πως με τα φοβικα συνδρομα που σκοπιμα και εντεχνα (μεσω των ΜΜΕ κυριως) το ολο συστημα καθημερινα μας τροφοδοτει, αυξανεται η ατομικοτητα και ο ωχαδελφισμος σε επικινδυνα επιπεδα.
Ο απλος ανθρωπος που θελει την αγκαλια του να κρατησει ανοιχτη, αποκτα γρηγορα την αισθηση οτι θα τον εκμεταλευτουν θα τον κοροϊδεψουν και θα τον υποτιμησουν, ετσι διαλεγοντας τη "σιγουρια" αποφασιζει να κλειστει στο καβουκι του και αδυνατει να κατανοησει πως η πραγματικη σιγουρια ειναι η αγαπη προς τον πλησιον του.
Eίμαι σύμφωνος με τη λογική και την πρακτική της άποψής σου μα έχω πολλούς ενδοιασμούς. Το χαμηλό επίπεδο που υπάρχει και η ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων με κάνει να αναρωτιέμαι αν αυτό το σύστημα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία αλυσιδωτή σειρά καταγγελιών ως αποτέλεσμα προσωπικού συμφέροντος και εγωισμού.
Άδικων καταγγελιών οι οποίες πίσω από την επωνυμία ή την ανωνυμία θα μπορούσε να οδηγήσει στην καταστροφή της ζωής πολλών ανθρώπων.
Η εποχή των δοσιλόγων δεν είναι μακρυά και ενα τέτοιο χαρακτηριστικό μάλλον το έχουμε μέσα μας σαν έθνος.
Πιστευεις πως αν αυτο θα ξεκινουσε καποτε, εστω και μ' αυτες τις παρενεργειες που αναφερεις, δεν θα εφτανε γρηγορα σε ενα σημειο αποδεκτής ισορροπιας;
Θεωρεις τη σημερινη τεραστια ανισορριπια οτι ειναι πιο αποδεκτή;
Οι ασυδοτοι ασυδοτουν (τι άλλο να κανουν).
Οι μετρημενοι καταπιεζονται πολλαπλως...
Αν δημιουργούνται κατάλληλες υπηρεσίας αξιολόγησης και υπήρχαν ποινές για όσους για προσωπικά τους ωφέλη διαπόμπευαν τους συνανθρώπους του θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.
Δημοσίευση σχολίου