Όταν αντικρύζεις παλιές φωτογραφίες σίγουρα ο χρόνος είναι αυτός που σου χαμογελάει και σου κλείνει με διάθεση το μάτι. Ο παιχνιδιάρης χρόνος ο οποίος περνάει από δίπλα σου γρήγορα χωρίς να ανταποκρίνεται στις διαθέσεις σου, τις ανάγκες σου και τα απεγνωσμένα καλέσματά σου να επιβραδύνει λίγο το ρυθμό του γιατί δεν προλαβαίνεις να ζήσεις και να χαρείς ταυτόχρονα.
Και αν μπορούσες να ζεις μέσα στο άγχος και την αγωνία τη μία ζωή για να χαρείς την άλλη, το πέρασμά του χρόνου θα ήταν κάτι αδιάφορο για σένα. Μα όταν η πίεση της ζωής σου στερεί ότι περισσότερο σε ευχαριστεί, ότι περισσότερο σε γεμίζει, εγκλωβισμένος κι εσύ στο ρυθμό που έχει πάρει η καθημερινότητα όλων, θα ήθελες να έχεις ένα μαγικό ραβδάκι και να ελαττώσεις την ταχύτητα με την οποία οι δείκτες των ρολογιών κοινούνται.
Η αγκαλιά, το χαμόγελο, η παρέα, ο έρωτας είναι η πραγματική ζωή και οι περισσότεροι τα έχουμε βάλει σε δεύτερη μοίρα για να επιτύχουμε ακαθόριστους στόχους. Θέλω κι εγώ να ζήσω όπως θέλω, να ζήσω ελεύθερος, να δουλέψω για εμένα και την οικογένειά μου, όχι εις βάρος τους.
Μακάριοι όσοι δάμασαν το χρόνο.
1 σχόλιο:
...τα πιο ωραια πραγματα δεν ειναι πραγματα...
...πλουσιος δεν ειναι αυτος που εχει πολλα χρηματα, ειναι αυτος που εχει ΠΟΛΥ ελευθερο χρονο...
Αν πιστεψουμε βαθια, τοτε υπαρχει η δευτερη ζωη που αναζητας και αναζητουμε ολοι.
Αν πιστεψουμε βαθια ο παραδεισος μπορει να ξεκινησει απο εδω.
Σπανια βρισκω ανθρωπο που πιστευει, να ειναι δυστυχισμενος
Δημοσίευση σχολίου