Επειδή η χτεσινή εκπομπή του Μ. Τριανταφυλλόπουλου και η αναμετάδοσή της από τον Τ. Κουίκ με έβγαλε εκτός ευατού πρέπει κάπως και εγώ να εκφραστώ...
Για τον κάτοικο μιας χώρας είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να θεωρεί ότι η κυβέρνησή του είναι ικανή να του παρέχει ασφάλεια, να αξιολογεί καταστάσεις και να παίρνει τις σωστές αποφάσεις με ψυχραιμία και πολιτική λογική πέρα από μικροπολιτικά συμφέροντα, συναισθηματικές εξάρσεις ή ψευτοεθνικιστικές υστερίες και αντιλήψεις.
Και αυτό ήταν κάτι το οποίο το ένοιωσα την περίοδο της κρίσης στα Ίμια όταν πάρθηκαν αποφάσεις για το όλο συμφέρον της πατρίδας μας που μας έβγαλαν από μία κρίση άνευ ουσίας και στην οποία μας έμπλεξαν ανθρωπάρια πολιτικά και δημοσιογραφικά.
Ένοιωσα ασφαλής όταν επιλέχτηκε η επιστροφή σε μια προυπάρχουσα κατάσταση και όχι ο πόλεμος κάποιων ωρών ή και ημερών και οι διαπραγματεύσεις από τις οποίες θα βγαίναμε χαμένοι πολλαπλά χάνοντας ακόμη και εδάφη μας.
Ένοιωσα ασφαλής που στο τιμόνι της χώρας μας ήταν ένας πρωθυπουργός που μπορούσε με τη λογική να κρίνει κάποια πράγματα και ευτυχής που δεν κυβερνούσαν ναύαρχοι και ψευτοπαλικαράδες δημοσιογράφοι οι οποίοι σαν άλλοι Χριστόδουλοι κλαίνε από υπερηφάνεια για την πατρίδα και τη σημαία μας χωρίς να έχουν δώσει μέχρι τώρα εμφανή δείγματα γραφής γύρω από το τι πρόσφεραν για την εξέλιξη αυτής της χώρας.
Νοιώθω ανακουφισμένος που την πατρίδα κυβερνούσαν πολιτικοί που έψαχναν τα αίτια πίσω από τις αφορμές και τις εξελίξεις πριν την πραγματοποίησή τους και όχι όλοι αυτοί οι υποκριτές συνέλληνες οι οποίοι κόφτονται δακρύβρεχτα και με το λερωμένο χέρι στο στήθος για τη χώρα μας και είναι οι ίδιοι οι οποίοι μολύνουν το χώμα της, αδιαφορούν για το περιβάλλον της, γελοιοποιούν με τη συμπεριφορά τους της ηθικής της υπόσταση, οι υπερέλληνες στα λόγια μα ο βιαστές της στην πράξη.
Όλοι εσείς οι δήθεν υπερπατριώτες, δημοσιογράφοι, ναύαρχοι, απλός λαός και πολιτικοί ας νοιώθετε ντροπή και αηδία με επιλογές που έσωσαν από τον πόλεμο χιλιάδες παληκάρια όσο εσείς…ποιος ξέρει που θα ήσασταν. Αν πρέπει να κλάψετε για κάτι είναι για τα χαμένα παιδιά των ελικοπτέρων και για τη δική σας κρίση την τόσο υστερόβουλη και επικίνδυνη. Θα κριθείτε από την ιστορία αν ποτέ κάνετε κάτι αντάξιο για να γραφτείτε έστω και σε μια σελίδα της.
Και αυτό ήταν κάτι το οποίο το ένοιωσα την περίοδο της κρίσης στα Ίμια όταν πάρθηκαν αποφάσεις για το όλο συμφέρον της πατρίδας μας που μας έβγαλαν από μία κρίση άνευ ουσίας και στην οποία μας έμπλεξαν ανθρωπάρια πολιτικά και δημοσιογραφικά.
Ένοιωσα ασφαλής όταν επιλέχτηκε η επιστροφή σε μια προυπάρχουσα κατάσταση και όχι ο πόλεμος κάποιων ωρών ή και ημερών και οι διαπραγματεύσεις από τις οποίες θα βγαίναμε χαμένοι πολλαπλά χάνοντας ακόμη και εδάφη μας.
Ένοιωσα ασφαλής που στο τιμόνι της χώρας μας ήταν ένας πρωθυπουργός που μπορούσε με τη λογική να κρίνει κάποια πράγματα και ευτυχής που δεν κυβερνούσαν ναύαρχοι και ψευτοπαλικαράδες δημοσιογράφοι οι οποίοι σαν άλλοι Χριστόδουλοι κλαίνε από υπερηφάνεια για την πατρίδα και τη σημαία μας χωρίς να έχουν δώσει μέχρι τώρα εμφανή δείγματα γραφής γύρω από το τι πρόσφεραν για την εξέλιξη αυτής της χώρας.
Νοιώθω ανακουφισμένος που την πατρίδα κυβερνούσαν πολιτικοί που έψαχναν τα αίτια πίσω από τις αφορμές και τις εξελίξεις πριν την πραγματοποίησή τους και όχι όλοι αυτοί οι υποκριτές συνέλληνες οι οποίοι κόφτονται δακρύβρεχτα και με το λερωμένο χέρι στο στήθος για τη χώρα μας και είναι οι ίδιοι οι οποίοι μολύνουν το χώμα της, αδιαφορούν για το περιβάλλον της, γελοιοποιούν με τη συμπεριφορά τους της ηθικής της υπόσταση, οι υπερέλληνες στα λόγια μα ο βιαστές της στην πράξη.
Όλοι εσείς οι δήθεν υπερπατριώτες, δημοσιογράφοι, ναύαρχοι, απλός λαός και πολιτικοί ας νοιώθετε ντροπή και αηδία με επιλογές που έσωσαν από τον πόλεμο χιλιάδες παληκάρια όσο εσείς…ποιος ξέρει που θα ήσασταν. Αν πρέπει να κλάψετε για κάτι είναι για τα χαμένα παιδιά των ελικοπτέρων και για τη δική σας κρίση την τόσο υστερόβουλη και επικίνδυνη. Θα κριθείτε από την ιστορία αν ποτέ κάνετε κάτι αντάξιο για να γραφτείτε έστω και σε μια σελίδα της.
2 σχόλια:
Παντοτε ειναι καποιοι διατεθειμενοι χαριν ατομικου αισχρου, προσωρινου κερδους και τηλεθεασης να εγκληματισουν εις βαρος ολων μας και ολης της χωρας και απο πανω να νομιζουν οτι πρεπει να τους στεφανωσουμε με δαφνινο στεφανι.
Θα ηθελα να προσθεσω και καποια βαρια βρισια για ολους αυτους, αλλα δεν αξιζει να χαραμιζουμε ουτε το σαλιο μας...
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Teclado e Mouse, I hope you enjoy. The address is http://mouse-e-teclado.blogspot.com. A hug.
Δημοσίευση σχολίου